Impressie van Mirny

Mirny is het plaatsje waar ons hotel is. Dit is op ongeveer 45 minuten rijden van de Plesetsk Cosmodrome. Elke dag pendelen we tussen Mirny en de integratiehal met een schraal busje over een weg in zeer slechte staat. Achteraan in het busje voelt het aan alsof je in een jojo op en neer gaat. Het hotel stelt ook al niet veel voor. De kamers zijn basic en de muren zijn overal kaal (zelfs in het restaurant). Alleen in de receptie hangen een 3-tal kaders aan de muur. Over het eten mogen we niet klagen. We krijgen redelijk wat variatie. De chef probeert de westerse keuken te imiteren wat hem redelijk lukt. Een pizzabodem is wel nooit helemaal uitgebakken. Deze morgen bvb kregen we pannenkoeken wat iedereen best lustte.

Sinds we hier zijn is het weer van zonnig naar matig overgeslagen. Gisteren hadden we een paar druppels regen en de temperatuur is sinds vorige week van zo'n 23 naar 20 graden gezakt.

Onze beweegruimte in Mirny is enorm beperkt. We mogen enkel langs de hoofdstraat en langs de rivier wandelen. In de supermarkt mag je zo binnen maar voor al de rest (wat op zich al heel beperkt is) moet je vooraf toestemming vragen. Om bvb op het sportterrein of in het zwembad te komen moeten we vooraf een medische keuring ondergaan.

Dus bij gebrek aan beter moeten we ons voorlopig beperken tot een avondwandeling in Mirny 'city'. Heel opvallent zijn de vele kinderen die je hier 's avonds ziet spelen. De lange winteravonden zullen er mogelijks iets mee te maken hebben. Voor de rest is het plaatsje grauw en grijs. Er zijn geen individuele huizen, alleen woonblokken, het ene al wat lelijker dan het andere. We veronderstellen dat ons hotel een drg woonblok moet geweest zijn aangezien het er van buitenaf net als de andere woonblokken uitziet. Er is een bioscoop, een cultureel zaaltje, een paar kiosken, enkele algemene winkels, een 'shopping center' waar 6 winkeltjes in zijn ondergebracht, een kerkje en een ruimtevaart museum. Momenteel hebben we een aanvraag lopende om toelating te krijgen voor het museum te mogen bezoeken...

Ten slotte wil ik ook nog iets schrijven over de vloeren (nooit gedacht dat ik over vloeren zou schrijven). Men heeft hier duidelijk een probleem met vloeren. En wat is nu eigenlijk het probleem met die vloeren: geen enkele vloer is nl. vlak. Overal zijn er oneffenheden, gebroken tegels en ongelijke hoogten van de traptreden. Bovendien is in elke (zonder 1 uitzondering) deuropening de deurkader op de vloer mee doorgetrokken waardoor je altijd bij het binnen of buiten gaan moet uitkijken dat je niet struikelt.

Enfin, om een lang verhaal kort te maken heb ik een fotocompositie van Mirny gemaakt om het gevoel waarmee we hier allemaal zo'n beetje zitten over te brengen.